Ιατρική αναφορά ΙΡΡ

Ένας γιατρός μάς ανέφερε την περίπτωση ενός ασθενούς ο οποίος έπασχε από ΙΡΡ και δεν ήθελε να εγχειριστεί. Η γωνία απόκλισης του πέους του έφτανε τις 90 μοίρες. Η σεξουαλική επαφή ήταν πλέον αδύνατη εξαιτίας του βαθμού της κύρτωσης.

Ο γιατρός αποφάσισε να δοκιμάσει τη θεραπεία με PHALLOSAN® forte. Μετά από 3 κιόλας μήνες ήταν εμφανής η μείωση της κύρτωσης μέσω της άσκησης δύναμης στο πέος προς την αντίθετη κατεύθυνση και η απόκλιση μειώθηκε στις 60 μοίρες. Μετά από 6 μήνες η απόκλιση είχε μειωθεί τόσο πολύ (30 μοίρες), που ο ασθενής μπορούσε και πάλι να έχει σεξουαλικές επαφές. Η περίπτωση αυτή έχει φωτογραφηθεί και η θεραπεία συνεχίζεται. Ο γιατρός έχει ως στόχο να δημοσιεύσει αυτήν την θεραπεία σε ένα επιστημονικό περιοδικό.

Φυσικά είναι γνωστό ότι η θεραπεία με PHALLOSAN® forte δεν μπορεί να απαλήψει τις εστιακές σκληρύνσεις. Η προαναφερθείσα όμως περίπτωση αποδεικνύει ότι μέσω της συνεχούς άσκησης δύναμης προς την αντίθετη κατεύθυνση  είναι δυνατόν μετά από λίγους μόνο μήνες η κύρτωση να διορθωθεί ή τουλάχιστον να μην επιδεινωθεί. Φυσικά δεν έχουμε στη διάθεσή μας τα μακροχρόνια αποτελέσματα και δεν γνωρίζουμε εάν και κατά πόσο θα ακολουθήσει νέα επιδείνωση του φαινομένου.

Είναι πιθανόν σε αυτές οι περιπτώσεις χρόνιας ασθένειας να είναι απαραίτητη η θεραπεία ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Παρόλα αυτά αυτό το θεραπευτικό αποτέλεσμα μάς δίνει τη δυνατότητα να προτείνουμε το PHALLOSAN® forte ως προσπάθεια θεραπείας, ιδίως πριν την απόφαση να ακολουθήσει εγχείρηση. Επίσης η θεραπεία με PHALLOSAN® forte ενδείκνυται καθώς δεν εμποδίζει τις υπόλοιπες θεραπευτικές μεθόδους.

Μια νέα μορφή θεραπείας (PHALLOSAN® forte) για τη συντηρητική αντιμετώπιση της πάθησης induratio penis plastica (IPP)

Εισαγωγή:
Η πάθηση induratio penis plastica είναι μία από τις παθήσεις του πέους που είναι δύσκολες στην αντιμετώπισή τους, και η οποία καθώς αυξάνεται η γωνία απόκλισης του πέους εμποδίζει με τρόπο επώδυνο ή καθιστά αδύνατη τη σεξουαλική επαφή. Η αιτία της ασθένειας αυτής δεν έχει ακόμα εξηγηθεί επιστημονικά. Οι ιστοπαθολογικές αναλύσεις υποδεικνύουν ως αιτία την βλάβη στον τρόπο με τον οποίο δημιουργείται το κολλαγόνο. Εντοπίστηκε μια υψηλότερο σύνθεση του κολλαγόνου του τύπου ΙΙΙ, η οποία είναι πιθανόν να ευθύνεται για τη δημιουργία των σκληρύνσεων [1]. Η εγχείρηση για την αντιμετώπιση της ΙΡΡ δεν έχει πάντα τα επιθυμητά αποτελέσματα. Τα τελευταία χρόνια δημιουργήθηκαν διάφορες μέθοδοι θεραπείας, οι οποίες δεν περιλαμβάνουν εγχείρηση. Σε μια κλινική μελέτη 130 ασθενείς ακολούθησαν μια θεραπεία με υπερηχητικά κύματα (21 ασθενείς), με ενέσεις βεραπαμίλης (73 ασθενείς) ή ένα συνδυασμό ενέσεων βεραπαμίλης και υπερηχητικών κυμάτων (36 ασθενείς) [2]. Η θεραπεία με υπερηχητικά κύματα είχε ως αποτέλεσμα να περιοριστούν τα σημεία της σκλήρυνσης σε 11 από τους 21 ασθενείς. Παρά το γεγονός ότι οι γιατροί προτείνουν τη συνδυαστική θεραπεία, τα αποτελέσματα της έρευνας δεν είναι αρκετά πειστικά. Μια άλλη έρευνα απέδειξε ότι μια θεραπεία με τη χορήγηση Betamethasone ή Placebo οδήγησε επίσης σε μείωση του όγκου της σκλήρυνσης σε 40% των ασθενών που συμμετείχαν. Κατ' αυτόν τον τρόπο μπόρεσε να εντοπιστεί ως πραγματική αιτία της βελτίωσης το μηχανικό αποτέλεσμα που είχε η χορήγηση κάποιας ουσίας σε ενέσιμη μορφή. Αυρή η έρευνα μάς παρακίνησε να δοκιμάσουμε μια εντελώς μη επεμβατική μέθοδο για την αντιμετώπιση της ΙΡΡ, πράγμα που θα δειχτεί στη συνέχεια με τη χρήση ενός συγκεκριμένου παραδείγματος.

Ιστορικό ασθενούς:
Ένας ασθενείς 61 ετών είχε ακολουθήσει από το 1999 διάφορες ουρολογικές θεραπείες για την αντιμετώπιση της πάθησης ΙΡΡ. Εξαιτίας της Colitis ulcerosa από την οποία έπασχε και εξαιτίας μιας συνεχούς μικροαιματουρίας ο ασθενής επισκεπτόταν συχνά διάφορα διαγνωστικά κέντρα. Από διαγνωστικής πλευράς η Colitis ulcerosa ήταν σε ύφεση και η λειτουργία των νεφρών ήταν κανονική. Καθώς ο ασθενής δεν ήθελε να ακολουθήσει μια θεραπεία που θα περιλάμβανε την αντιμετώπιση της ΙΡΡ με εγχείρηση τού προτάθηκε μια νέα συντηρητική θεραπεία, η οποία μετά από λίγους κιόλας μήνες είχε εντυπωσιακά αποτελέσματα. Ο ασθενής έδωσε την έγγραφη συγκατάθεσή του για τη δημοσίευση της επιτυχίας της θεραπείας του.

Στον ασθενή χορηγήθηκε ένα προφυλακτικό σε σχήμα βεντούζας (PHALLOSAN® forte). Η αρχή λειτουργίας του προφυλακτικού βασίζεται στην άσκηση συνεχούς και ελαφράς δύναμης στο πέος (εικόνα 1). Μέσω της άσκησης δύναμης από τη μία πλευρά μπορεί να ασκείται η τάση προς μία κυρίως κατεύθυνση (εικόνα 2). Για την πιο εκτενή περιγραφή του νέου προϊόντος σάς παραπέμπουμε στις οδηγίες χρήσης του. Στο σημείο αυτό αναφέρονται όλες οι γνωστές απόψεις για τη χρήση του ελαστικού προφυλακτικού καθώς και σημαντικές οδηγίες για την τήρηση των κανόνων υγιεινής.

Στον ασθενή προτάθηκε να χρησιμοποιεί το ελαστικό προφυλακτικό για 4-5 ώρες ημερησίως ασκώντας τη δύναμη προς την αντίθετη με την κύρτωση κατεύθυνση. Όταν ξεκίνησε η θεραπεία η κύρτωση είχε τη μορφή που φαίνεται στην εικόνα 3Α (δεν απεικονίζεται εδώ). Η σεξουαλική επαφή δεν ήταν εφικτή εδώ και μήνες. Μετά από 14 εβδομάδες θεραπείας (χρήση του (PHALLOSAN® forte ημερησίως για 4,5 ώρες κατά μέσο όρο (2,5-7) παρουσιάστηκε ευθυγράμμιση του πέους, η οποία κατέστησε και πάλι εφικτή τη σεξουαλική επαφή, με κάποιες δυσκολίες όμως (εικόνα 3Β, δεν απεικονίζεται εδώ). Μετά από 6 ακόμα μήνες η ευθυγράμμιση του πέους ήταν πλέον σημαντική σε έκταση (εικόνα 3C - δεν απεικονίζεται εδώ). Ο ασθενής ήταν πολύ ευχαριστημένος με το αποτέλεσμα και αποφάσισε τελειωτικά να μην ακολουθήσει ευθυγράμμιση του πέους του με εγχείρηση, καθώς είχε πλέον και κανονικές σεξουαλικές επαφές, Η θεραπεία με το ελαστικό προφυλακτικό δεν είχε παρενέργειες. Ένας ελαφρύς ερεθισμός που παρουσιαζόταν σπανίως στην περιοχή της βαλάνου αντιμετωπιζόταν με την παύση της θεραπείας για μία μέρα. Παρά το γεγονός ότι ο ασθενής χρησιμοποιεί πλέον το ελαστικό προφυλακτικό κάθε δεύτερη μέρα για 3-4 ώρες, η επιτυχία της θεραπείας έχει διατηρηθεί μέχρι σήμερα (2 χρόνια μετά την έναρξη της θεραπείας).

Περίληψη και προοπτικές:
Η θεραπεία με το προφυλακτικό PHALLOSAN® forte που τεντώνει συνεχώς το πέος είναι μια νέα και πλήρως μη επεμβατική μέθοδος για την αντιμετώπιση της πάθησης ΙΡΡ. Μέσω της άσκησης δύναμης σε καθημερινή βάση για αρκετές ώρες προς την αντίθετη κατεύθυνση από αυτήν προς την οποία παρουσιάζεται η κλίση, επιτυγχάνεται η ευθυγράμμιση και η επίτευξη της κανονικής σεξουαλικής λειτουργίας. Πρέπει να ακολουθήσουν και άλλες έρευνες με περισσότερους ασθενείς για να διαπιστωθεί κατά πόσο το προϊόν μπορεί να χρησιμοποιηθεί και σε άλλες περιπτώσεις σεξουαλικής δυσλειτουργίας. Οι μέχρι στιγμής αναφορές διαβητικών και ανάπηρων με στυτική δυαλειτουργία είναι πολύ ενθαρρυντικές.

Βιβλιογραφία:
1. Bichler KH, Lahme S, Mattauch W, Petri E: Collagen metabolism in induratio penis plastica (IPP). Urologe A. 1998; 37: 306-11
2. Mirone V, Imbimbo C, Palmieri A, Fuso F: Our experience on the association of a new physical and medical therapy in patients suffering from induratio penis plastica.
Eur Urol. 1999; 36: 327-30
3.Cipollone G, Nicolai M, Mastroprimiano G, Iantoro R, Longeri D, Tenaglia R: Betamethasone versus placebo in Peyronie's disease. Arch Ital Urol Androl. 1998; 70:165-8

Συντάκτης:
Ο συντάκτης είναι γνωστός στη Swiss Sana AG και τα στοιχεία του μπορούν να δοθούν εάν ζητηθούν.

---

Use of Penile Extender Device in the Treatment of Penile Curvature as a Result of Peyronie's Disease. Results of a Phase II Prospective Study - Abstract

("Κλινική μελέτη ως απόδειξη για την επιτυχημένη αντιμετώπιση της κύρτωσης του πέους χωρίς εγχείρηση")

Pilot experiences have suggested that tension forces exerted by a penile extender may reduce penile curvature as a result of Peyronie's disease.

To test this hypothesis in a Phase II study using a commonly marketed brand of penile extender. Methods. Peyronie's disease patients with a curvature not exceeding 50 degrees with mild or no erectile dysfunction (ED) were eligible. Fifteen patients were required to test the efficacy of the device assuming an effect size of >0.8, consistent with an "important" reduction in penile curvature. Changes in penile length over baseline and erectile function (EF) domain scores of the International Index of Erectile Function (IIEF) constituted secondary end points.

Patients were counselled on the use of the penile extender for at least 5 hours per day for 6 months. Photographic pictures of the erect penis and measurements were carried out at baseline, at 1, 3, 6, and 12 months (end of study). The IIEF-EF domain scores were administered at baseline and at the end of study. Treatment satisfaction was assessed at end of study using a nonvalidated institutional 5-item questionnaire.

Penile curvature decreased from an average of 31 degrees to 27 degrees at 6 months without reaching the effect size (P = 0.056). Mean stretched and flaccid penile length increased by 1.3 and 0.83 cm, respectively at 6 months. Results were maintained at 12 months. Overall treatment results were subjectively scored as acceptable in spite of curvature improvements, which varied from "no change" to "mild improvement."

In our study, the use of a penile extender device provided only minimal improvements in penile curvature but a reasonable level of patient satisfaction, probably attributable to increased penile length. The selection of patients with a stabilized disease, a penile curvature not exceeding 50 degrees, and no severe ED may have led to outcomes underestimating the potential efficacy of the treatment.

Written by:
Gontero P, Di Marco M, Giubilei G, Bartoletti R, Pappagallo G, Tizzani A, Mondaini N

Reference:
PubMed Abstract
PMID:19138361